Εκτοπία του φακού

Ο φακός του ματιού βρίσκεται πίσω από την ίριδα αναρτημένος από το ακτινωτό σώμα με μια σειρά ινών, που όλες μαζί αποτελούν τη ζίννειο ζώνη (από το όνομα του γερμανού ανατόμου Johann Gottfried Zinn).

Αν για κάποιο λόγο μέρος αυτών των ινών σπάσει, ο φακός, που φυσιολογικά βρίσκεται ομόκεντρα με την κόρη του ματιού, εμφανίζει αστάθεια και μπορεί να μετακινηθεί από τη θέση του.


Οι γονείς μπορεί να προσέξουν το τρεμούλιασμα της ίριδας που δεν στηρίζεται πια από τον φακό, ένα φαινόμενο που καλείται ιριδοδόνηση.

Στα αίτια περιλαμβάνονται κληρονομικά νοσήματα, όπως το σύνδρομο Marfan (που χαρακτηρίζεται από μακριά και αδύνατα άνω και κάτω άκρα, υπερελαστικότητα των αρθρώσεων και του δέρματος και καρδιακά προβλήματα) και η ομοκυστινουρία (ένα μεταβολικό νόσημα με κλινική εικόνα αντίστοιχη του συνδρόμου Marfan), ενώ στα μεγαλύτερα παιδιά ρήξη της ζιννείου ζώνης μπορεί να προέλθει από τραυματισμούς.

Μια μικρή μετατόπιση του φακού μπορεί να οδηγήσει σε μυωπία ή και αστιγματισμό, εφόσον ο οπτικός άξονας δεν περνάει πια από το κέντρο του φακού. Τέτοιες ήπιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με τα κατάλληλα γυαλιά.

Αν όμως η μετατόπιση είναι μεγάλη και το οπτικό σύστημα του ματιού διαταραχθεί ανεπανόρθωτα, τότε μοναδική θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του παρεκτοπισμένου φακού.