Πρόκειται για έναν κακοήθη όγκο του ματιού, που μπορεί όχι μόνο να βλάψει ανεπανόρθωτα την όραση του παιδιού αλλά ακόμη και να απειλήσει τη ζωή του. Μπορεί να είναι ετερόπλευρος ή αμφοτερόπλευρος.
Ο όγκος γίνεται αντιληπτός κατά τον 1ο ή 2ο χρόνο της ζωής σαν μια λευκωπή αντανάκλαση μέσα στη κόρη του ματιού (λευκοκορία). Είναι συχνά κληρονομικός και τα νεογνά που έχουν συγγενείς με ρετινοβλάστωμα πρέπει να ελέγχονται επισταμένως. Αν μάλιστα ο συγγενής είναι ένας από τους γονείς του παιδιού, η πιθανότητα εμφάνισης είναι 50%.
Παρότι το ρετινοβλάστωμα είναι πάντα θανατηφόρο, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, εντούτοις αναγνωρίζεται σχεδόν πάντα έγκαιρα και θεωρείται από τους πιο ιάσιμους καρκίνους της παιδικής ηλικίας. Αν το μέγεθος του όγκου είναι μικρό, το ρετινοβλάστωμα αντιμετωπίζεται με ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, Laser, κρυοπηξία ή συνδυασμό τους. Σε μεγαλύτερους όμως όγκους μπορεί να είναι αναγκαίο να αφαιρεθεί το μάτι του παιδιού. Αν υπάρχει υποψία ότι ο όγκος πρόλαβε και έδωσε μεταστάσεις σε άλλα μέρη του σώματος, τότε προβαίνουμε σε χημειοθεραπεία.
Παιδιά με ρετινοβλάστωμα χρειάζονται στενή παρακολούθηση ακόμη και μετά την επιτυχή αντιμετώπιση του όγκου, γιατί έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης και άλλων κακοηθειών.
Ο όγκος γίνεται αντιληπτός κατά τον 1ο ή 2ο χρόνο της ζωής σαν μια λευκωπή αντανάκλαση μέσα στη κόρη του ματιού (λευκοκορία). Είναι συχνά κληρονομικός και τα νεογνά που έχουν συγγενείς με ρετινοβλάστωμα πρέπει να ελέγχονται επισταμένως. Αν μάλιστα ο συγγενής είναι ένας από τους γονείς του παιδιού, η πιθανότητα εμφάνισης είναι 50%.
Παρότι το ρετινοβλάστωμα είναι πάντα θανατηφόρο, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, εντούτοις αναγνωρίζεται σχεδόν πάντα έγκαιρα και θεωρείται από τους πιο ιάσιμους καρκίνους της παιδικής ηλικίας. Αν το μέγεθος του όγκου είναι μικρό, το ρετινοβλάστωμα αντιμετωπίζεται με ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, Laser, κρυοπηξία ή συνδυασμό τους. Σε μεγαλύτερους όμως όγκους μπορεί να είναι αναγκαίο να αφαιρεθεί το μάτι του παιδιού. Αν υπάρχει υποψία ότι ο όγκος πρόλαβε και έδωσε μεταστάσεις σε άλλα μέρη του σώματος, τότε προβαίνουμε σε χημειοθεραπεία.
Παιδιά με ρετινοβλάστωμα χρειάζονται στενή παρακολούθηση ακόμη και μετά την επιτυχή αντιμετώπιση του όγκου, γιατί έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης και άλλων κακοηθειών.